neįnervintų
Lietuvių kalba[taisyti]
Veiksmažodis[taisyti]
- žr. pagr. f. neįnervinti, neįnervina, neįnervino
- Skiemenys: ne-į-ner-vin-tų
Etimologija[taisyti]
<= ne- + įnervinti, įnervina, įnervino <= į- + nervinti, nervina, nervino
Dalyvis[taisyti]
- žr. pagr. f. vyr. g. neįnervintas, mot. g. neįnervinta.
- Skiemenys: ne-į-ner-vin-tų
- tas, kurį neįnervino
Etimologija[taisyti]
<= neįnervinti, neįnervina, neįnervino <= ne- + įnervinti, įnervina, įnervino <= į- + nervinti, nervina, nervino
Siekinys[taisyti]
- Skiemenys: ne-į-ner-vin-tų
neįnervintų (tarm.| ryt.)
Etimologija[taisyti]
<= neįnervinti, neįnervina, neįnervino <= ne- + įnervinti, įnervina, įnervino <= į- + nervinti, nervina, nervino
Antonimai[taisyti]
neįnervintų: bendrai
Vertimai[taisyti]
neįnervintų: bendrai