neišsiginčyti

Puslapis iš Vikižodyno, laisvojo žodyno.

 Lietuvių kalba[taisyti]

Veiksmažodis[taisyti]

neišsiginčyti

  1. priešingas veiksmas veiksmui: išsiginčyti.

Etimologija[taisyti]

<= ne- + išsiginčyti, išsiginčija, išsiginčijo <= iš- + sangrž. si- + ginčyti, ginčija, ginčijo


Antonimai[taisyti]

Išvestiniai žodžiai[taisyti]

Vertimai[taisyti]



Dalyvis[taisyti]

neišsiginčyti

  1. tas, kurį neišsiginčijo

Etimologija[taisyti]

<= neišsiginčyti, neišsiginčija, neišsiginčijo <= ne- + išsiginčyti, išsiginčija, išsiginčijo <= iš- + sangrž. si- + ginčyti, ginčija, ginčijo