neišvaišintinai

Puslapis iš Vikižodyno, laisvojo žodyno.

 Lietuvių kalba[taisyti]

Dalyvis[taisyti]

neišvaišintinai

  1. ta, dėl kurios reikia neišvaišinti

Etimologija[taisyti]

<= neišvaišinti, neišvaišina, neišvaišino <= ne- + išvaišinti, išvaišina, išvaišino <= iš- + vaišinti, vaišina, vaišino



Būdinys[taisyti]

neišvaišintinai

Etimologija[taisyti]

<= neišvaišinti, neišvaišina, neišvaišino <= ne- + išvaišinti, išvaišina, išvaišino <= iš- + vaišinti, vaišina, vaišino