išvaišintinai

Puslapis iš Vikižodyno, laisvojo žodyno.

 Lietuvių kalba[taisyti]

Dalyvis[taisyti]

išvaišintinai

  1. ta, dėl kurios reikia išvaišinti

Etimologija[taisyti]

<= išvaišinti, išvaišina, išvaišino <= iš- + vaišinti, vaišina, vaišino



Būdinys[taisyti]

išvaišintinai

Etimologija[taisyti]

<= išvaišinti, išvaišina, išvaišino <= iš- + vaišinti, vaišina, vaišino