išvaišintina
Taip pat žr.: išvaišintiną
Lietuvių kalba[taisyti]
Dalyvis[taisyti]
išvaišintina (reik. dlv., mot. g. pagr. f., mot. g. vns. vard., mot. g. vns. įnag., bev. g. vns. vard.)
- žr. pagr. f. vyr. g. išvaišintinas.
- Skiemenys: iš-vai-šin-ti-na
- ta, dėl kurios reikia išvaišinti
Etimologija[taisyti]
<= išvaišinti, išvaišina, išvaišino <= iš- + vaišinti, vaišina, vaišino