įvaišintoju
Taip pat žr.: įvaišintojų
Lietuvių kalba[taisyti]
Daiktavardis[taisyti]
- žr. pagr. f. įvaišintojas
- Taip pat žr. pagr. f. mot. g. įvaišintoja.
- tas, kuris įvaišina
Etimologija[taisyti]
<= įvaišinti, įvaišina, įvaišino <= į- + vaišinti, vaišina, vaišino