įsivaišinta
Taip pat žr.: įsivaišintą
Lietuvių kalba[taisyti]
Dalyvis[taisyti]
įsivaišinta (būt. l. neveik. dlv., mot. g. pagr. f., mot. g. vns. vard., mot. g. vns. įnag., bev. g. vns. vard.)
- žr. pagr. f. vyr. g. įsivaišintas.
- Skiemenys: į-si-vai-šin-ta
- ta, kurią įsivaišino
Etimologija[taisyti]
<= įsivaišinti, įsivaišina, įsivaišino <= įvaišinti, įvaišina, įvaišino <= į- + vaišinti, vaišina, vaišino