įvaišinta
Taip pat žr.: įvaišintą
Lietuvių kalba[taisyti]
Dalyvis[taisyti]
įvaišinta (būt. l. neveik. dlv., mot. g. pagr. f., mot. g. vns. vard., mot. g. vns. įnag., bev. g. vns. vard.)
- žr. pagr. f. vyr. g. įvaišintas.
- Skiemenys: į-vai-šin-ta
- ta, kurią įvaišino
Etimologija[taisyti]
<= įvaišinti, įvaišina, įvaišino <= į- + vaišinti, vaišina, vaišino